Als je garagedak lekt is het logisch dat je het dak maakt. Je kunt het zelf doen, je kunt er een beetje geld tegenaan gooien en het door een ander laten oplossen.
Wat je ook doet; Feit blijft dat het repareren van je dak gedoe geeft. Neem bijvoorbeeld mijn dakterras. Als dat lekt moet alles er vanaf, of in ieder geval opzij. Planten moeten opzij, tuinmeubilair aan de kant, vlonders weg. Misschien zelfs onze balustrade demonteren.
Wat je ook kiest; het geeft gedoe.
En rommel.
Met de huidige krapte op de arbeidsmarkt is hetzelfde aan de hand. Mensen in bedrijven en organisaties weten dat het nuttig en belangrijk is om stages te bieden aan jong talent. Ook in sectoren waar momenteel echt te een tekort aan medewerkers is hebben mensen het besef dat dat stages een mooi instrument kunnen zijn om talent binnen te halen. Toch doen ze het niet, want te druk, want geen tijd, want moeilijk-moeilijk.
Vaak zeg ik dan dat bedrijven zich moeten realiseren dat de stage écht een geheim wapen is in de strijd om jong talent.
Toch is het urgentiebesef benadrukken nodig, maar niet genoeg.
Want hoe je het wendt of keert, of je het als bedrijf helemaal uitbesteedt of niet; je zult moeten schuiven met je spullen, mensen, agenda’s, prioriteiten.
Stagiairs begeleiden levert veel op, maar het vraagt ook wat van bedrijven. En als het zo druk is sneeuwt de begeleiding van nieuwe mensen onder in de dagelijkse realiteit.
Dan krijg ik reacties als: JAHAAA we weten hoe belangrijk het is. Maar hoe ga ik dat regelen?
We moeten bedrijven helpen door de stages zo te organiseren dat zij zo min mogelijk hoeft te schuiven met hun meubilair. En als ze dat moeten doen, dat het snel een eenvoudig lukt voor de langere termijn. Zo heb je even wat inzet, maar geen lekkend dak meer.