Werf Slim #194: Stagekorten terug?
Verder: Zachtjes vallen en weer opstaan, koplampen en voorspellende gaven.🔮
Hartelijk maandag,
Deze week 7 ton voor onderzoek naar werkplekleren, schilders in de spotlight rappen voor recruitment, voorspellende hersenen en koplampen in de mist.
Veel leesplezier!
Maarten
DELEN MAG
DEZE WEEK
Toenemende stagetekorten? Wat?😳
De arbeidsmarkt gaat over de kop, tekorten zijn enorm en tóch zijn er nog stagetekorten. Sterker nog; het tekort neemt toe. De SBB barometer signaleert dat er een lichte daling te zien is in het aantal plekken; vooral in de zorg. Dit is op korte termijn verklaarbaar; minder tijd vanwege tekorten, werkdruk et cetera. Het signaleert dat er organisatorisch iets niet goed gaat. Het is heel belangrijk om dat uit te zoeken en oplossingen te bedenken. Hier moet iets aan gedaan worden. En snel.
GGZ voorbeeld van stagetekorten.
Een van de plekken waar die tekorten al tot serieuze problemen leiden is in de GGZ. En daar gaat het niet om mbo maar juist om hbo en wo stages. Je ziet de creatieve oplossingen voorbijkomen in dit artikel. Toch merk ik dat het hie net als op veel andere plekken blijft hangen in wat praktische veranderingen op individueel niveau. Stagiairs mogen het onderling samen oplossen '🤪. Volgens mij moet je niet kijken naar tijdelijke oplossingen op de werkvloer, maar lange termijn oplossingen op organisatieniveau. Geen pillen slikken dus om er vanaf te zijn, maar serieus behandelen op de oorzaken, om het even in ‘t psychologische hoekje te houden. Tijdens Corona merkte ik dat die grondiger aanpak werkte met mijn project ‘stagetekorten oplossen’. Het stond in de ijskast, maar wellicht moet het toch weer uit de mottenballen.
Schilders van de toekomst
Maandelijks schrijf ik een blog voor de brancheorganisatie voor onderhoudsbedrijven; OnderhoudNL. Bij OnderhoudNL zijn ze heel erg actief op het gebied van leerlingen en stagiairs; het is echt een thema dat hoog op de prioriteitenlijst staat. In dat kader is het heel leuk om te zien hoeveel werk oa Mark Hulsen en Wilbert Theunissen maken van het op een voetstuk zetten van leerlingen. Ze bezoeken ook geen ‘leerlingen’ maar ‘schilders van de toekomst’. Want dat zijn het; de vakmensen die straks het werk gaan doen. Nu investeren in hun opleiding en in de ervaring ‘ik hoor erbij’ en ‘ik doe ertoe’ zorgt voor enorme commitment en waarschijnlijk ook hogere retentie van talent binnen de branche.
HBO, MBO en VO moeten doorstroom verbeteren
Hogescholen, mbo-instellingen en het voortgezet onderwijs zouden verplicht overgangsdossiers van studenten en leerlingen moeten bijhouden. Op die manier kan de doorstroom verbeterd worden; nu vallen nog te veel mbo’ers uit in het hbo, stelt een nieuw Interdepartementaal Beleidsonderzoek. De aandacht voor het mbo is nu vooral gericht op perceptie (we moeten ze als gelijkwaardig zien; geen hoog/laag meer maar een ‘waaier’). Daarnaast mag er veel extra aandacht gaan naar de ontwikkeling van die mbo’ers tot de vakmensen van morgen en daarbij is de grens tussen mbo en hbo nog teveel een soort stadspoort met slotgracht. Ik denk (kort door de bocht, geef ik toe) dat die slotgracht dicht mag en de muren tussen mbo en hbo gewoon weg kunnen.
Laten staan voor de toeristen en historische sensatie is leuk maar thats it. Ik ben daarbij fan van het skillspaspoort (of iets vergelijkbaars); zeker als functies in de praktijk veel overlap hebben en uitwisselbare ‘skills’ vereisen. Denk aan een autotechnicus die ICT kennis moet hebben die in de installatiebranche ook nodig is.
Een vorm van specifieke vaardighedentraining is natuurlijk nodig (die auto is geen warmtepomp en andersom) maar dat we met andere vormen van kwalificaties erkennen ook een eind kunnen komen is mij wel duidelijk. Helemaal nu diplomaterreur een als termijn zijn intrede heeft gedaan.
In dit kader is het ook leuk om te melden dat ik betrokken ben bij de ontwikkeling van zo’n AD traject. Daarover later meer!
Ton Wilthagen: Unforme skills tegen wat anderen ‘diplomaterreur’ noemen.
En trouwens.. zijn die diploma’s wel zo relevant.
Deze week skillspaspoorten dus in het nieuws. Met terechte oproep van Ton Wilthagen om daar vooral serieus mee aan de slag te gaan. Maar dan wel met uniforme ‘taal’ rondom skills.
Eens.
Onze hersenen voorspellen; let daarop!
Als je iets nieuws ziet; gaan je hersenen dan bedenken hoe dat in elkaar steekt? Of gaan ze in hun archief van ervaringen graven naar verklaringen voor wat ze zien? Uit onderzoek lijkt het laatste vooral te gebeuren bij voorspelbare taken; hersenscans laten zien dat proefpersonen vooral voorspellend denken: ‘ik zie X, dat doet mij denken aan Y dus ik denk dat Z de uitkomst is’. Ze kijken dus niet eerst naar X om vervolgens dat te interpreteren in reactie maar plakken er vooraf al een plaatje op ‘het zal zo ongeveer zijn’. Een voorbeeld: Als je ontbijt maakt dan voorspelt jouw brein op een gegeven moment wat er daarna gebeurd; daar is brood, daar staat hagelslag, daar staat koffie. De hersenen zijn al bij de vervolgstap. Wat er voor je ogen gebeurd is dan minder belangrijk. Het is pas weer belangrijk als die voorspelling NIET uitkomt; als de hagelslag op is, of de koffiemachine ergens anders staat…
Heb je wel eens een ‘huh’ ervaring? Dat is het moment dat je hersenen schakelen.
Indien dit zo is dan heeft dit effect op jouw contact met studenten. Een student zal jouw aanbod niet zo opvallen als het voorspelbaar is of als de manier van solliciteren voorspelbaar is. Het is ook belangrijk tijdens begeleiding; op een gegeven moment gaan dingen wennen; bouw je rituelen op. Die zijn waardevol en zorgen voor structuur; wel kunnen ze voor een minder sterke leerervaring zorgen. Die automatische piloot wil je omzeilen; schud daarom de stage van de leerling af en toe eens op door de volgorde van werk te veranderen, een opdracht anders in te richten of de werkplek te wijzigen. De hersenen gaan dan ineens wél kijken naar wat er aan de hand is omdat hun voorspelling niet uitkomt.
Hip Hoppenbrouwers
Over opvallen gesproken. Hoppenbrouwers werft niet met een standaard werkenbij filmpje maar met een leuke rapvideo. Leuk gemaakt, tof dat ze risico durven te nemen. Opvallen loont! Ik had een ‘huh’ ervaring.
Vallen en weer opstaan (maar wel vrolijk)
Ok, ik geef je direct gelijk als je denkt; dit soort taal hoor je alleen op een school. ‘Zachtjes vallen en vrolijk weer opstaan’. Maar stiekem ben ik jaloers op degene die dit bedacht. Want het is in essentie de taak van een begeleider. Met geweldige tips: Bied een veilige omgeving, laat ze landen, grijp niet te snel in, leer zelf ook iets en nog zo’n geweldige: Noem het geen stagiairs maar ‘collega’s in opleiding’.
Is van toepassing in het onderwijs, is van toepassing op de rest van de arbeidsmarkt. Onthouden dus: Laat de collega’s in opleiding zachtjes vallen en zelf weer opstaan. Herhaal tien keer. En nu door.
7 ton voor onderzoek naar responsieve leeromgevingen.
Erica Bouw promoveerde op het inrichten van leerwerkplekken. Haar onderzoeksgroep aan de Hogeschool Utrecht heeft nu een mooi bedrag voor onderzoek opgehaald. Goed nieuws!
Koplampen in de mist
Zoals je misschien weet schrijf ik onregelmatig mijn ideeen en associaties rondom stages van mij af op Medium. Deze week schreef ik over het afstellen van je koplampen en mijn herinnering aan rijles; thuis in Overveen. En wat dit te maken heeft met stagiairs vinden. 🐰💡
Onze partner; Stichting ELBHO
Dankzij ELBHO krijgen bedrijven bevestiging dat ze het begeleiden van studenten in het hoger onderwijs serieus nemen. Dat is een helder signaal aan studenten op zoek naar een stageplek. Onderscheiden? Vraag een erkenning aan bij Stichting ELBHO
DAT WAS M
We merken bij Censes, het adviesbureau waar ik bij ben aangesloten dat er écht gas wordt gegeven op een aantal terreinen in het beroepsonderwijs. Het aantal nieuwe opdrachten stijgt, de roep om vakmensen neemt toe.. het kan natuurlijk prima de eindejaarsdrukte zijn maar ik zie op een breder niveau echt dat de krapte op de arbeidsmarkt gaat knellen; ook als ik met HR adviseurs praat over dit thema is het zorgelijk op veel vlakken.
Daarom is het ook zo’n geweldige job om die verbindingen tussen onderwijs en bedrijfsleven te leggen, te versterken en waar nodig strakker te trekken. En ik geef geen stemadvies, maar investeren in onderwijs is echt waardevol. Niet alleen op scholen maar ook in het beroepsonderwijs buiten de schoolbanken. Ik zie de successen die opleiden op de werkvloer of in nauwe samenwerking met de werkvloer op kan leveren. Bij de Vakschool Technische Installaties, bij Tesla, bij Mercedes, bij Stromer.. er gebeuren veel mooie dingen! Niet alleen nu handig, maar waardevol op de lange termijn.
Over mooie dingen gesproken: Check deze website waarin je kunt kijken waar jouw stad zou hebben gelegen in de tijd van de dino’s. Tikje overbodig wellicht, maar wel tof.