Werf Slim: Werf Studenten #264
Matcha, Mentoren & Mindfucks
Hartelijk maandag!
🧑⚖️Brussel? Geen exclusief bolwerk meer van hoogopgeleiden. Dankzij een regelwijziging mogen mbo-stagiairs eindelijk óók het Europees Parlement in. Europarlementariër Brigitte van den Berg gaf het goede voorbeeld en regelde via een geitenpaadje een plek voor Quin Blokzijl (voormalig gast bij onze podcast)
Een mooi signaal: Europa wil vakmensen. Maar pas als er eentje rondloopt, zie je; oh ja, dat zijn gewoon mensen. En mensen die ook iets kunnen.
🎭 Karim Amghar herkent dit dubbelgevoel maar al te goed. In zijn theatertour onderzoekt hij met experts hoe we mbo-studenten wel prijzen, maar vaak vergeten te waarderen als mens. De tour is dit najaar naar aanleiding van zijn bekende boek ‘maar dat begrijp jij toch niet’; ik ga sowieso. Jij ook? En ook Karim was al te gast bij ons in de podcast.
🛠️ Dan: het MBO Ambassadeursgala. De genomineerden voor Beste Praktijkopleider zijn gewone collega’s die met koffie en aandacht iets bijzonders doen. In plaats van “ik leer jou iets” zie je hoe stagiair én bedrijf samen groeien.
📉 Minder leerlingen, meer stress: de DUO-prognoses liegen niet. MBO krimpt met 7%, HBO met 9%, WO met 11%. Je kúnt hopen dat het goedkomt, maar dat is alsof je verwacht dat Ajax gewoon landskampioen wordt en het niet alsnog uit de vingers laat glippen. 😳
🧠 Ondertussen roept iedereen dat jongeren “AI-ready” moeten zijn, terwijl ze hun eigen documenten niet eens terugvinden.Martijn Aslander slaat spijkers met koppen in zijn stuk over kennismanagement: informatie zit niet in systemen, maar in hoofden. En zonder goed systeem in je hoofd, verdrink je in je eigen tabs. Eerst leren zwemmen dus, daarna pas AI.
🎨 Creatief werk maakt je blij, maar ook ziek. Mark Deuze laat zien hoe passie doorslaat in burn-out als grenzen ontbreken. Dus: train begeleiders, normaliseer mentale gezondheid, en durf ook eens 'nee' te zeggen namens je stagiair.
📘 Mijn boek The Future is Not in the Building is er nu ook in het Engels. Over hoe je hybride stages wél laat werken, zonder dat studenten verdwijnen in de Wi-Fi. Geen dikke pil, wel 50+ praktische tips. Download de PDF alvast, de gedrukte versie komt eraan.
🗣️ Goeie vragen stellen kun je leren. Sara Ness beschrijft vijf soorten vragenstellers. Probeer deze week eens niet: “Hoe gaat het met je verslag?” Maar: “Wat vond je eigenlijk leuk?” Grote kans dat het gesprek ineens écht ergens over gaat. Met gratis pdfje met vragen. Niet fancy opgemaakt, wel praktisch.
Veel stagiairs gewenst.
Maarten
ps: Vind je deze nieuwsbrief waardevol? Deel dit dan vooral in je netwerk!
En niet vergeten: Werf Slim: Werf Studenten.
Onze vrienden: NUTZY
Welkom in 2025, waar de stagiair niet langer een dankbare bureaustoelvuller is met een ov-kaart en een lunch van afgedankte koekjes uit het kerstpakket van 2019.
De stagiair van nu?
🧠 Heeft een brein.
💸 Heeft huur.
📱 Heeft keuzes. Véél keuzes.
En geen daarvan ben jij, met je vaagheid, je vacatures vol “ontwikkelkansen” en je Excel-bestand vol niks.
"Wij bieden ruimte om te groeien."
Jij bedoelt: we geven je een bureaubladachtergrond met bamboe erop en een stagelogboek dat zelfs de begeleider nooit opent.
Wat studenten écht willen weten:
🛠 Wat ga ik DOEN?
💶 Wat krijg ik BETAALD?
👃 Wie wordt m’n collega, en ruikt die naar Red Bull of naar burn-out?
En jij maar klagen over de krapte op de arbeidsmarkt tijdens je netwerkborrel.
Alsof die stagiair überhaupt nog op je uitgetypte PDF zit te wachten.
Je CV-screentool denkt dat het 2006 is.
Je onboarding voelt als een escape room zonder uitgang.
En je beloning? Een “leuke ervaring”. Wat charmant! Misschien geef je er ook een sticker bij? #slowclapping
Kijk, hier komt de realiteit:
Stagiairs zijn niet meer dankbaar.
En terecht. Jij bent geen weldoener. Jij vraagt. Jij wilt hulp.
Dus zet die cappuccino maar vast klaar. Voor hén.
👉 Daarom is er Nutzy.
Geen platform vol holle buzzwords. Geen HR-gezever. Gewoon de waarheid. In je inbox.
Eerlijk. Rauw. Leesbaar.
🔧 Dit is het werk.
💶 Dit is het geld.
🙃 Dit is Henk. Hij maakt grappen. Jij kiest of je lacht.
Dus:
🧻 Scheur die vacaturetaal door de shredder.
🚀 Zet Nutzy aan.
👀 Laat zien wat je écht biedt. Niet wat je HR-afdeling denkt dat cool klinkt op een carrièrebeurs.
P.S.
Denk jij écht dat stagiairs staan te dringen voor jouw “dynamische werkomgeving”?
Laat het ons weten. Dan sturen we het door naar het museum van misplaatste arrogantie.
Of je liegt.
Of je hebt echt iets bijzonders
Of je hebt een gratis snoepautomaat.
In die laatste twee gevallen: wij willen bewijs. En snoep.
DEZE WEEK
Brussel geen exclusief bolwerk meer van ‘hoogopgeleiden’
Tot nu toe was het Europees Parlement een no-go-area voor mbo-stagiairs, maar een verse regelwijziging zet de Brusselse deuren wijd open. Europarlementariër Brigitte van den Berg liep alvast voorop door Quin Blokzijl via een creatief geitenpaadje in haar team te halen. Handig, want Europa praat graag over ‘vakmensen’ als onmisbare grondstof voor zijn groene en industriële doelen; maar met een Quin in huis zie je ineens dat het om echte mensen gaat. Goed nieuws dus voor iedereen die mbo-talent werft of begeleidt: Brussel wordt een extra etalage voor praktijkgerichte stages én een mooie springplank voor doorstroming. Hier nog een leuk artikel erover.
👉🏾Luistertip: Podcast Brand & Jansen
Quin Blokzijl vertelde eerder in mijn podcast met Krijn Jansen hoe hij als mbo’er de waardering in woorden mooi ziet staan, maar daden bij die woorden mist. Oftewel: We zetten ze op een voetstuk maar behandelen mbo’ers tweederangs. Go Quin. En go Brigitte, die zich al langere tijd hard maakt voor dit thema.
Aflevering hier →🎙️
Theatertour Karim Amghar (najaar 2025)
Karim Amghar , die we ook al eerder spraken in onze podcast (link hieronder) en die een boek schreef over waardering van het mbo ziet precies wat de Brusselse mbo stagiair Quin Blokzijl in Trouw aankaartte: mbo-studenten worden opgehemeld als “nieuwe elite”; helden die onze wereld draaiende houden maar achter die ovaties schuilt een bitterzoete werkelijkheid waarin ze vaak ongezien blijven als mens.
In zijn theatertour gaat Karim met experts in gesprek over die dubbele standaard: ja, we roepen “Kies mbo!” omdat hun vakmanschap onmisbaar is, maar vergeten we ze niet ook écht te waarderen en te zien? Schreef Paul van Liempt trouwens boek over, heb ik direct besteld!
Data:
16 september 2025 – Theater aan de Parade, Den Bosch (kaartverkoop start 19 mei)
30 september 2025 – Musis & Stadstheater, Arnhem
7 oktober 2025 – TivoliVredenburg, Utrecht
13 oktober 2025 – Meervaart, Amsterdam
15 oktober 2025 – SPOT, Groningen
Ik ga zeker kijken.
Genomineerden Award Beste Praktijkopleider
Op 19 mei is het MBO Ambassadeursgala, de avond waarop de praktijkopleiders centraal staan vanuit SBB. In deze video komen de vijf genomineerden aan het woord. Ze lijken supermensen, maar in de kern zijn het gewone collega’s die hart hebben voor jong talent. Je ziet ook dat die stage eigenlijk twee richtingen op werkt.
Je zou immers denken “Ik leer jou iets, dus jij groeit,” maar in deze video is het weer glashelder: stagiair én bedrijf groeien juist samen, als dancepartners op rolschaatsen. Wat je ziet? Gewone collega’s, geen superhelden, wel mensen met een beetje pit en ruimte van de baas die van een bakje lauwe koffie een geweldige leerwerkplek maken. Niet alleen draadjes solderen, maar ook hoe je straks een eigen loopbaan bouwt. En wat ik hier vooral terugzie: Het plezier. Samenwerken wordt een feestje, waar jong talent elke dag met een glimlach naar terug wil. Ik leerde ooit van Kennemer Duin Campings (Mariska Pronk!) dat zij dit ‘het Feestmodel’ noemen. Ik ben voorstander van het Feestmodel.
📉 Dalende Instroom, Stijgende Stress
Je kúnt denken: het komt vanzelf goed met de nieuwe aanwas van stagiairs. Net als dat Ajax ‘m altijd wel binnenschiet tegen NEC. Maar nee. Kijk naar de cijfers. Komt dus niet goed. Riemen vast.
De provincie Zuid-Holland publiceerde nieuwe DUO-prognoses over het aantal leerlingen in het onderwijs — en die zeggen genoeg:
📈 Basisonderwijs groeit nog even door (van 1,3 naar 1,5 miljoen in 2044)
📉 VO daalt tot 2039 (–7 %), licht herstel daarna
🧯 MBO krimpt van 467.000 naar 433.000 in 2039 (–7 %)
📉 HBO daalt 9 %, WO daalt 11 % tot 2038
Voor iedereen die stagiairs werft: dit gaat je raken. Minder leerlingen = minder keuze = meer concurrentie. Ook buiten Zuid-Holland.
👉 Bekijk alle prognoses op InZicht
Wat ga je doen?
Huilen onder je bureau? Of werk maken van een stageplek waar studenten wel voor in de rij staan?
Diploma op zak? Nog steeds niet klaar voor de arbeidsmarkt
Marinka Kuijpers (OU) onderzocht wat studenten écht nodig hebben om klaar te zijn voor een grillige arbeidsmarkt: loopbaancompetenties. Denk aan reflectie op je drijfveren, durven kiezen, netwerken en leren van praktijkervaring.
Uit 157 internationale studies + eigen veldwerk met 8000 studenten blijkt: deze vaardigheden ontstaan niet vanzelf. Wat we op school leren is vaak te netjes, te lineair en te weinig écht. Jongeren leren pas koers bepalen als ze buiten de schoolmuren tegen de praktijk aanlopen – met echte collega’s, échte dilemma’s en échte feedback.
Kortom: het begint op school, maar krijgt pas echt vorm op stage. Daar kunnen studenten oefenen, falen, reflecteren en groeien – mits ze goed begeleid worden.
🔗 Meer weten? Lees het hele artikel.
"AI-ready?" We kunnen nog niet eens normaal kopje onder gaan.
Iedere HR-manager, beleidsstrateeg en minister roept het tegenwoordig in koor: we moeten jongeren AI-ready maken. Ons allemaal natuurlijk, maar ik focus hier even op jongeren. Alsof het een soort vaccinatieronde is. Even een prik en ze zijn klaar voor de toekomst.
Maar laten we even terugzwemmen naar de kant. Spreid en sluit. Goed zo. Want weet je wat veel jongeren op school nog níet kunnen? Hun eigen bestanden terugvinden. Of snappen dat "opgeslagen in de cloud" niet betekent dat God het wel bewaart. Laat staan dat ze begrijpen hoe je notities koppelt aan inzichten of leert onthouden wat je vanochtend nog dacht.
We willen dus dat ze AI besturen, maar vergeten dat ze nog geen watertrappelen beheersen. Het is alsof je iemand met zwembandjes en een PowerPoint-cursus ‘waterdynamica’ de wildwaterbaan van ChatGPT, Midjourney en Hugging Face in slingert. Succes ermee. Vergeet je snorkel niet.
Gelukkig hebben we mijn buurtgenoot Martijn Aslander ;kennismanagementgoeroe, en digitaal fitnessambassadeur avant la lettre die weer eens spijkers met koppen slaat. Of op koppen? Hoe zat dat ook alweer? Enfin: raak is het sowieso.
In zijn stuk over PKM (Personal Knowledge Management) legt hij genadeloos bloot wat we in organisaties massaal vergeten: dat kennis niet in systemen zit, maar in hoofden. En dat mensen wel informatie hebben, maar geen idee wat ze ermee moeten doen. Niet omdat ze dom zijn. Maar omdat niemand ze geleerd heeft hoe je je eigen digitale brein een beetje op orde houdt.
"AI-ready" begint niet met AI. Het begint met informatievaardigheid. Met weten wat je weet, en waar je het laat.
Dat geldt voor stagiairs. Voor young professionals. Voor iedereen die op maandagochtend nog in zijn inbox verdwaalt op zoek naar dat ene briljante idee van vorige week.
Dus voordat we met zn allen weer een miljoenenproject lanceren met convenanten en handtekeningen voor digitale transformatie in het onderwijs:Misschien eerst even leren zwemmen. Informatie opdiepen. Niet verzuipen in je eigen tabs.
🎭 Wat je blij maakt, maakt je stagiair kapot
Mark Deuze (UVA) fileert in zijn presentatie de creatieve sector: een plek waar passie vaak wordt ingewisseld voor burn-out, onzekerheid en 24/7 beschikbaar zijn. “Do what you love” blijkt vaak gewoon: werk altijd, zonder grenzen, voor wehnag en neem alles persoonlijk.
Zijn boodschap? Creatief werk is prachtig, maar structureel ongezond ingericht. Slecht leiderschap, onduidelijke waardering en torenhoge werkdruk maken mensen kapot; inclusief stagiairs. Kap daarmee.
Wat doe je als bedrijf of begeleider?
Normaliseer mentale gezondheid. Niet pas als het misgaat.
Train begeleiders om ook nee te leren zeggen namens de stagiair.
Laat zien dat grenzen stellen geen zwakte is, maar vakmanschap.
Want ja: jong talent wil passie. Maar liever niet in ruil voor paniek.
Deze slides ondersteunen Deuze’s presentaties en zijn aankomende boek Well-Being and Creative Careers: What Makes You Happy Can Also Make You Sick, dat in september 2025 verschijnt bij Intellect Books en wereldwijd wordt verspreid door University of Chicago Press. (voor 88 euries, hallo)
📘 Mijn boek over hybride stages, nu ook in het Engels
Toen bedrijven en stagecoördinatoren uit Nederland, België, Slowakije en Spanje bleven vragen om een Engelse versie van Met afstand het beste stagebedrijf, heb ik het maar gewoon gedaan.
The Future is Not in the Building is er.
Een handzaam boekje over hoe je remote en hybride stagiairs écht goed begeleidt.
Waarom?
Omdat “hybride” niet gelijk staat aan “zoek het maar uit”
En omdat te veel studenten nog steeds verdwijnen in de Wi-Fi.
Ja leuk allemaal, maar wat staat erin?
🛠️ Meer dan 50 tips die werken in de praktijk
📶 Hoe je vertrouwen opbouwt zonder koffie
🌍 Hoe je grip houdt, ook over landsgrenzen heen
📚 Gebaseerd op onderzoek, geen managementbla-bla
💡 Compact. Praktisch. Direct toepasbaar.
🖨️ De gedrukte versie komt eraan.
📥 De PDF kun je alvast downloaden.
Dit boek helpt stagebegeleiders, HR en coördinatoren om hybride stages wél goed te laten werken. En ja, geloof mij, dat is hard nodig.
AI belooft van alles: meer efficiëntie, maatwerk, betere matches. Kansen genoeg. Maar het schuurt ook.
Want onder die laag innovatie zit iets anders: onzekerheid. Over werk, over waarheid, over wie of wat je eigenlijk tegenover je hebt. En ja, soms ziet het er ronduit donker uit.
Volgens Uncertain Eric zitten we al midden in de AI-toekomst. Niet met een grote knal, maar met stille optimalisaties. Eerst maakt AI je werk makkelijker. Dan maakt het je overbodig. Niet uit kwaadaardigheid, maar omdat het past in een spreadsheet.
🤖 Bots geven straks feedback, plannen je taken en voeren voortgangsgesprekken. En stagiairs? Die krijgen een begeleider die net zo goed een chatbot had kunnen zijn. Of misschien ís het er een.
🎓 Wat betekent dit voor stages?
Als alles synthetisch wordt, is écht contact schaars. En dus waardevol. Dan is een stage niet alleen leren werken, maar vooral leren mens zijn — met alles wat daarbij komt kijken.
👉 Lees hier het hele stuk:
Goeie vragen stellen kun je leren.
Sara Ness legt het prachtig uit: gesprekken worden beter als je weet welke vraag je stelt en waarom. Ze onderscheidt vijf types: de Seeker (heeft een doel), de Scientist (wil iets leren), de Spaceholder (luistert écht), de Socialite (kletst gezellig) en de Non-Sequitourist (vraagt zomaar wat).
Of je nou mentor bent, docent of HR’er: hoe jij vragen stelt, bepaalt of een stagiair zich gezien voelt. Vraag je alleen naar resultaten, of ook hoe het gaat? Hou je een checklist bij, of luister je echt?
🛠️ Tip: experimenteer eens met een andere stijl. Laat het ‘hoe gaat het met je verslag’ even liggen, en vraag: ‘wat vond je eigenlijk leuk deze week?’ Grote kans dat het gesprek ineens écht ergens over gaat.
Ik heb ook een lijstje met vragen gemaakt. Gewoon als inspiratie. Klik hier.
Dat was ‘m!
Komende week twee hoofdthemas: twee events, drie podcast opnames de komende drie weken en een event in Litouwen en een stukje marktonderzoek dat de deur uitgaat. Daarover later meer, maar het heeft te maken met de certificering.
Laat ik julie achter met een schitterend artikel dat ik via de Havermelkelite tegenkwam (hele leuke blog, zeker even volgen!) over de New Yorkse West village. Vroeger was de West Village een toevluchtsoord voor kunstenaars, queers en nachtvlinders met inkt aan hun vingers (of andere creatieve substanties). Nu is het een outdoor TikTok-set voor 23-jarige marketingmeisjes met Sambas, Super Puffs en een “main character”-complex. Wat dat is? Even lezen. Nergens meer poëzie (lees: graffiti) op de muur, wel matcha in de hand en content op de grid. Want niets zegt “zelfontdekking” beter natuurlijk als drie espresso martini’s en een groepsfoto bij Magnolia Bakery.
En eerlijk? In Haarlem centrum (waar ik woon) zie je het net zo goed: minder vage rafelrandige types, volop identieke latte-girls met totebags vol zelfliefde en algoritmisch afgestemde outfits die zo uniek zijn dat ze allemaal op elkaar lijken.
Ok, resumé:
📌 Wat je deze week meeneemt:
🧠 Mbo’ers zijn geen voetnoten.
Ze staan nu ook vooraan in Brussel. Niet als excuuspopje, maar als serieuze kracht.
🎭 Applaus is geen waardering.
Karim Amghar laat zien dat mooie woorden pas tellen als er daden bij zitten.
🔩 Een goede stageplek werkt twee kanten op.
Je leert niet alleen íets, je leert iemand.
📉 Minder leerlingen, meer stress.
Wacht niet op instroom. Word zelf de plek waar studenten wíllen zijn.
🤿 “AI-ready” begint met kunnen zwemmen.
Leer eerst informatie vasthouden vóór je aan de AI-surfplank begint.
🔥 Creatieve passie zonder begeleiding = burn-out
Begeleiden is ook: grenzen bewaken, niet alleen inspireren.
📘 Hybride stage? Dit is het handboek – The Future is Not in the Building is uit. PDF staat klaar.
🛠️ En nog even shoutout naar onze partner: Nutzy maakt korte metten met stagepraat – Geen cliches: Gewoon werk, geld en Henk.
Tot volgende week!
Maarten
Plus onthouden: Werf slim: werf studenten!
Plus plus: Doorsturen mag!
Ken je een collega, school, of student die hier wat aan heeft? Deel deze nieuwsbrief. Ze kunnen er beter vandaag dan morgen mee aan de slag.
Volg, deel en blijf op de hoogte
👉 LinkedIn
👉 Website
👉Engelstalig blog
Deze nieuwsbrief wordt mede mogelijk gemaakt door NUTZY. Organisaties zoals Albron, Albert Heijn en Croonwolterdros gebruiken hun platform om jong talent op een nieuwe manier aan te trekken.