Werf Slim: Werf Studenten #265
Feedback, Falen & Forse Hellingen
Hartelijk maandag!
Deze week: Kantoorcarrières verliezen aantrekkingskracht; starters voelen dat, nog niet in Nederland maar waakzaamheid is nodig. Volgens Wim Davidse blijft investeren in stagiairs essentieel. Dashboards werken niet zonder gesprekken, benadrukt Luka Babic. Pleidooi voor vertrouwen boven straf-beloning methodes op Art of the Internship. Zet nieuwsgierigheid centraal, want onderzoek toont dat het leren stimuleert. Arjan Elbers adviseert begrip voor Gen-Z en moderne vacatures. Het nieuwe platform MBO Next ondersteunt mbo-alumni praktisch. Psychologische veiligheid draait om eerlijke feedback, stelt Amy Edmondson. Kiera Klinsky beschrijft treffend de onzekerheid van jonge starters.
Veel stagiairs gewenst.
Maarten
ps: Vind je deze nieuwsbrief waardevol? Deel dit dan vooral in je netwerk!
En niet vergeten: Werf Slim: Werf Studenten.
Onze vrienden: NUTZY
Welkom in 2025: De stagiair anno nu?
🧠 Heeft hersens.
💸 Heeft torenhoge huur.
📱 Heeft opties zat; en jij bent als je niet uitkijkt minder aantrekkelijk dan een verjaardag bij de tante Ria met alleen Rivella, blokjes kaas en een kring.
Studenten willen maar drie dingen weten: 🛠 Wat móet ik doen? 💶 Wat krijg ik betaald? 👃 Hoe ruikt mijn begeleider: naar Axe Africa of burn-out?
Dus je kunt kiezen: Mopperen over personeelstekorten, terwijl je vacaturetekst leest als een belastingaangifte uit 2003, je onboarding lijkt verdacht veel op een UWV intake en de beloning? “Waardevolle ervaring.” Wauw. Geef je er ook een gesigneerde mok bij?
Tijd voor de waarheid: stagiairs zijn geen vrijwilligers.
👉 Daarom bestaat Nutzy. Geen HR-onzin of vacaturepoëzie. Gewoon feiten. Direct de inbox in van jouw doelgroep.
🔧 Dit is het werk. 💶 Dit krijg je. 🙃 Dit is Henk. Zijn grapjes zijn kut, maar hij deelt snacks.
Dus: 🧻 Vacatureteksten direct in de shredder. 🚀 Nutzy aan. 👀 Laat zien wat je écht te bieden hebt.
DEZE WEEK
Witte boorden blues.
Lekker carrière maken op kantoor was jarenlang hét droombeeld van jonge ambitieuze studenten en stagiairs. Maar die droom heeft een deuk opgelopen, zo blijkt uit de nieuwste cijfers van de VS situatie van Revelio Labs. Terwijl de lonen van lassers en loodgieters vrolijk verder stijgen, staan de salarissen voor de gemiddelde businessanalist en softwareontwikkelaar al maanden stil. Sterker nog: het aantal vacatures voor deze witteboordenberoepen is het afgelopen jaar met bijna 13 procent gedaald.
Vooral starters hebben pech: de lonen voor juniorfuncties zitten muurvast, terwijl topmanagers en directieleden er juist salaris bij krijgen. Bovendien trekken grote steden als Washington D.C., Chicago en Dallas steeds minder witteboordenvacatures aan. De harde conclusie: kantoren zijn minder in trek, bedrijven zetten de handrem op nieuwe aanstellingen, en jonge professionals voelen de gevolgen direct in hun portemonnee.
In Nederland lijken de gevolgen voor witteboordenberoepen overigens minder dramatisch. Ik heb even gekeken naar de cijfers van het CBS, en volgens mij kun je stellen dat er bij ons dankzij een stabielere economische structuur, sterke arbeidsmarktregulering en een actieve inzet op technisch en praktisch onderwijs een kleinere kloof is tussen kantoorbanen en technische beroepen hier minder groot. Uit de analyse blijkt het volgende over de Nederlandse arbeidsmarkt van 2023 Q1 tot 2025 Q1:
Technische beroepen ("blauwe boorden") zijn met ongeveer 0,28% gestegen.
Het totale aantal werknemers (inclusief "witte boorden") groeide in dezelfde periode met ongeveer 1,92%.
Maar laten we niet te vroeg juichen: ook in Nederland moeten we alert blijven op signalen van stagnatie en kritisch blijven kijken naar ons opleidings- en stagebeleid.
Wim Davidse: Arbeidsmarkt blijft krap, ondanks pauze.
Wim Davidse maakte weer een mooie grafiek over de arbeidsmarkt. Ik zie de arbeidsmarktsituatie zoals die nu is als een pauze tijdens de beklimming van de Mont Ventoux. Even afstappen, slok water nemen, lijkt nu best lekker; zonnetje, hoop bomen om je heen maar hoor die wind ruisen. Maar vergis je niet:
Met een personeelsverloop van 3,9% zitten we nog steeds op pittige hoogte.
Vacatures stijgen alweer voorzichtig naar 4,2%, een niveau dat vóór corona nauwelijks voorkwam.
De werkloosheid is historisch laag (3,8%), dus extra krachten zijn nauwelijks te vinden.
En ondertussen staat er nog een forse tegenwind van vergrijzing op ons te wachten op het kale stuk.
Slimme bedrijven weten dat ze nú moeten schakelen. Investeer in stagiairs. Zie het als trainen met je wattagemeter: stagiairs vullen vandaag al vacatures en zorgen dat je straks kracht in de benen hebt voor de laatste zware kilometers naar de top.
Blijf dus niet hangen in die comfortabele pauze, want voor je het weet trekt het peloton weer aan. Stagiairs zijn jouw kopmannen voor de finale beklimming.
Groei ontstaat door aandacht, niet door cijfers.
De dashboards van People Analytics zijn net weerapps tijdens noodweer: kleurrijk, veel data, maar zinloos als een brandalarm dat fluistert. Luka Babic stelt op LinkedIn: dashboards worden zelden bekeken. Zelfs in ideale situaties gebruikt slechts 40% ze regelmatig; meestal amper 15-20%. Het probleem? Dashboards passen niet bij trage veranderingen zoals cultuur en gedrag. Mensen veranderen niet door losse cijfers, maar door inzichten op vertrouwde momenten zoals kwartaalreviews of beoordelingsgesprekken.
Dit geldt net zo goed voor stages. Het draait om het gesprek en het gevoel van vooruitgang, niet om het afvinken van checklists. Stagiairs en begeleiders hebben behoefte aan menselijke aandacht en regelmatige, betekenisvolle gesprekken. Echte voortgang voel je, die staat niet in grafieken. Bouw daarom ritmes en gesprekken waarin studenten en begeleiders vertrouwen krijgen in elkaars groei. Want verandering ontstaat niet uit cijfers, maar uit aandacht.
Daarover gesproken..
Deze week schreef ik ook een engelse blogpost op Art of the Internship: Punish, Reward, Repeat. Ik schrijf over de versleten Pavlov-reflexen die nog altijd populair zijn onder stagebegeleiders: straf uitdelen bij fouten, snoepjes uitdelen bij goed gedrag. Heerlijk simpel, maar compleet achterhaald. Want stagiairs zijn geen proefdieren, en écht leren gebeurt pas als je ze vertrouwt en ruimte geeft.
Lees het artikel en kap nú met die wortel-en-stok-onzin:
Nieuwsgierigheid als basis voor geweldige stages.
Over die soft skills en ‘zachte’ verbindingen gaat ook dit interessante stuk over nieuwsgierigheid als waardevolle ‘skills’ om te trainen en te faciliteren. Nieuwsgierigheid is namelijk geen bonusvraag bij de koffieautomaat. Het is niet iets wat alleen stagiairs hebben die weten hoe je een printer reset. Letterlijk. Onderzoekers Matthias Gruber, Bernard Gelman en Charan Ranganath van de University of California ontdekten dat nieuwsgierigheid helpt om informatie beter op te slaan door activatie van het beloningssysteem in je hersenen (Neuron, 2014). Ideaal voor stagiairs die bij jou rondlopen om iets te leren (en niet alleen je koffie te halen).
Nieuwsgierigheid activeert dopamine, precies dat stofje dat je hersenen gelukkig maakt als er een beloning in zicht is. Nieuwsgierig zijn voelt dus niet alleen goed, het helpt stagiairs ook écht beter te onthouden. Nieuwsgierigheid maakt onzekerheid dus minder eng en meer leuk. Het zorgt ervoor dat je stagiairs beter tegen verrassingen kunnen en minder snel van slag raken. Hun creatieve én praktische breinnetwerken gaan daardoor beter samenwerken, waardoor ze makkelijker omgaan met gedoe en verandering; zonder meteen in blinde paniek te raken.
Hoe benut je dat dan, die nieuwsgierigheid, tijdens stages? Vijf quick tips:
Vraag vaker 'Wat als…?' in plaats van 'Waarom heb je dit niet gedaan?'
Geef ruimte om te ontdekken, minder stress en meer leren.Laat stagiairs veldnotities maken
Wat valt op, wat verbaast? Maak fouten bespreekbaar en leerzaam.Kleine experimenten toestaan
Geef ruimte om kort iets nieuws te proberen. Goed voor eigenaarschap en leren.Vier het niet-weten
Samen uitzoeken in plaats van meteen antwoorden. Goed voor creatieve oplossingen.Zie mislukkingen als data
Iets gaat mis? Geen drama, maar informatie om verder mee te leren.
Deze nieuwsgierigheid is cruciaal op een snel ontwikkelende arbeidsmarkt, waar herhaalbare taken sneller door AI worden overgenomen dan jij je printer kunt resetten. Maak nieuwsgierigheid daarom de kern van jouw stagebeleid.
Wat als morgen al jouw collega’s….
Over dat Wat als? Arjan Elbers bedacht een leuk gedachte-experiment: Stel je voor dat je morgen ineens de enige boomer bent tussen allemaal Gen-Z'ers. Jij met je klaptelefoon, zij met hun haverlatte en karaffen gefilterd water alsof het kantoor een yogastudio is geworden.
Leiderschap? Minder hiërarchie en meer duimpjes omhoog—(liefst digitaal en meerdere keren per dag). Vrijdagmiddagborrel? Wordt vervangen door hackathons en gesprekken over mentale gezondheid en duurzaamheid. Vacatures? Die worden korte TikTok-filmpjes van acht seconden op bijvoorbeeld Nutzy.
Leer dus snel hun taal: KOWA (korte wandeling), HDP (heerlie de peerlie) en KLADILADI (klap die laptop dicht).
Natuurlijk is dit allemaal overdreven; Gen-Z'ers zijn net gewone mensen. Maar als gedachte-experiment om beter te begrijpen hoe je mbo'ers en jonge mensen ondersteunt, is het meer dan waardevol. Tijd dus om die klaptelefoon ritueel te verbranden, samen met je verzameling PowerPoint-presentaties uit 1998.
Hieronder trouwens leuk filmpje van iemand die in ‘jonge mensen taal’ een praatje geeft. Leuk gedaan.
MBO Next wil het verschil maken na je diploma
Er is weer een nieuw digitaal initiatief gelanceerd, speciaal gericht op mbo’ers uit Amsterdam en Flevoland: MBO Next. Dit platform wil mbo-alumni helpen om na hun opleiding niet in het beruchte 'zwarte gat' te vallen. Want eerlijk is eerlijk: veel mbo’ers hebben na het behalen van hun diploma dezelfde vraag—wat nu?
MBO Next positioneert zich als een digitaal clubhuis, een soort online ontmoetingsplek waar (oud-)studenten, bedrijven en docenten elkaar kunnen vinden. Geen Tinder voor vacatures dus, maar een plek waar serieuze matches gemaakt kunnen worden tussen mbo-talent en werkgevers. Bedrijven vinden er geschikte kandidaten voor stages en banen, terwijl oud-studenten en aankomende alumni ontdekken hoe ze hun carrière vormgeven;zonder dat je vader blijft zeuren dat je toch beter advocaat had kunnen worden.
Het platform biedt praktische ondersteuning zoals loopbaanbegeleiding, actuele vacatures en workshops waar mbo’ers écht iets aan hebben. Denk daarbij aan sessies over solliciteren zonder stress, maar ook aan netwerkevenementen die je carrière kunnen versnellen. Niet zomaar "iets met doorgroeimogelijkheden", maar concreet advies van mensen die snappen hoe de arbeidsmarkt werkt.
Ook bedrijven profiteren, want zij krijgen via MBO Next toegang tot heel veel mbo’ers; gemotiveerde starters met praktijkervaring die direct inzetbaar zijn. Docenten blijven betrokken en kunnen zien hoe het hun studenten vergaat in de grote mensenwereld.
Of dit nieuwe initiatief daadwerkelijk slaagt, hangt uiteraard af van het gebruik: MBO Next heeft in elk geval de potentie om mbo’ers écht verder te helpen. Geen vage beloftes dus, maar een helder antwoord op de vraag: wat gebeurt er eigenlijk na het mbo?
Amsterdam heeft er met MBO Next dus een serieus initiatief bij. Nu alleen nog even je wachtwoord onthouden. Want zelfs een digitaal clubhuis moet je kunnen binnenkomen.
Het misverstand rondom psychologische veiligheid
Bij psychologische veiligheid denken managers al snel aan zachte kussentjes, veilige kringgesprekken en eindeloze brainstormsessies zonder ruzie. Maar psychologische veiligheid ís geen soft gedoe, schrijft Harvard-professor Amy Edmondson (bekend van Right Kind of Wrong) in de Harvard Business Review (mei-juni 2025).
En dat geldt helemaal voor stages. Want juist bij stagiairs zie je hoe krampachtig iedereen het gezellig probeert te houden. Feedback geven? Prima, zolang het maar leuk blijft. Kritische vragen stellen? Liever niet te veel, anders lijkt het alsof je het écht niet snapt. En zo gebeurt precies waar Edmondson voor waarschuwt: doordat niemand eerlijk durft te zijn, leert de stagiair aan het eind nog steeds niet hoe het er écht aan toegaat in een bedrijf. Lekker bezig!
Edmondson noemt vijf misverstanden die je tijdens stages voortdurend tegenkomt:
Psychologische veiligheid betekent aardig zijn
Veel stagebedrijven denken dat vriendelijk zijn belangrijker is dan eerlijkheid. Maar je helpt niemand door feedback te verpakken in suikerlaagjes. Psychologische veiligheid draait om duidelijke taal, niet om stroop smeren.
(Lees voor extra inspiratie ook even Radical Candor van Kim Scott, dat precies uitlegt waarom vriendelijk zijn iets heel anders is dan aardig doen.)Psychologische veiligheid betekent dat je altijd je zin krijgt
Stagiairs die denken dat psychologische veiligheid betekent dat hun idee meteen uitgevoerd moet worden, snappen het ook niet helemaal. Het gaat om luisteren naar elkaar, niet om klakkeloos ja-knikken.Psychologische veiligheid garandeert baanzekerheid
Leuk als stagiairs durven te praten, maar psychologische veiligheid biedt geen garantie op een baan, of zelfs maar een goede beoordeling. Het betekent alleen dat je je mond open kunt doen zonder angst voor represailles.Psychologische veiligheid gaat ten koste van prestaties
Stagebedrijven die denken dat openheid en hoge eisen elkaar bijten, hebben het mis. Juist als stagiairs eerlijk durven zijn, voorkom je dat ze blijven hangen in saaie opdrachten en veilig groepsdenken. Een open gesprek verhoogt juist de lat.Psychologische veiligheid moet van bovenaf komen
Managers denken vaak dat ze psychologische veiligheid met een beleidje kunnen afdwingen. Fout. Veiligheid bouw je interactie voor interactie. Niet alleen de leidinggevende bepaalt het klimaat, maar juist collega’s en stagiairs zelf. Door vragen te stellen en te luisteren naar elkaar ontstaat echte veiligheid.
Dus: stop met het vermijden van ongemak en start met eerlijke gesprekken. Dat voelt misschien even niet comfortabel, maar wie leert er nou iets van comfort? Nou dan.
Dit is 26.
Deze tekst is van Kiera Klinsky, van haar blog 'The Kitchen Fridge' (aanrader). Ik deel hem hier omdat ik m met veel plezier heb gelezen omdat ze zo treffend beschrijft hoe stagiairs en starters zich vaak voelen wanneer ze balanceren tussen 'net wel/ niet meer jongere' en 'nog maar net of nog lang geen volwassene'. Het is een voor mij (even graven in mijn geheugen) herkenbaar coming-of-age stukje, scherp en eerlijk, precies zoals het leven voelt wanneer je zesentwintig bent. Deze fase; ergens tussen droge croissants en kledingstomers; is precies waar stagiairs en trainees zitten: zoekend, tastend en onderweg naar hun eigen, zonnige vluchtheuvel op de loopbaan. Precies waar Amy Edmonson het in de vorige link naar HBR over had: Het is zoeken, onzeker, onveilig soms maar ook een natuurlijk proces.
Dat was ‘m!
Ok, resumé:
📌 Wat je deze week meeneemt:
🧠 Mbo’ers zijn geen voetnoten.
Ze staan nu ook vooraan in Brussel. Niet als excuuspopje, maar als serieuze kracht.
🎭 Applaus is geen waardering.
Karim Amghar laat zien dat mooie woorden pas tellen als er daden bij zitten.
🔩 Een goede stageplek werkt twee kanten op.
Je leert niet alleen íets, je leert iemand.
📉 Minder leerlingen, meer stress.
Wacht niet op instroom. Word zelf de plek waar studenten wíllen zijn.
🤿 “AI-ready” begint met kunnen zwemmen.
Leer eerst informatie vasthouden vóór je aan de AI-surfplank begint.
🔥 Creatieve passie zonder begeleiding = burn-out
Begeleiden is ook: grenzen bewaken, niet alleen inspireren.
📘 Hybride stage? Dit is het handboek – The Future is Not in the Building is uit. PDF staat klaar.
🛠️ En nog even shoutout naar onze partner: Nutzy maakt korte metten met stagepraat – Geen cliches: Gewoon werk, geld en Henk.
Tot volgende week!
Maarten
Plus onthouden: Werf slim: werf studenten!
Plus plus: Doorsturen mag!
Ken je een collega, school, of student die hier wat aan heeft? Deel deze nieuwsbrief. Ze kunnen er beter vandaag dan morgen mee aan de slag.
Volg, deel en blijf op de hoogte
👉 LinkedIn
👉 Website
👉Engelstalig blog
Deze nieuwsbrief wordt mede mogelijk gemaakt door NUTZY. Organisaties zoals Albron, Albert Heijn en Croonwolterdros gebruiken hun platform om jong talent op een nieuwe manier aan te trekken.