Werf Slim: Werf Studenten#216
Boeken, beroepen en begeleiden.🕺🏽
Hartelijk maandag,
Afgelopen week wat zon meegepakt in de Algarve na een geweldige week in Porto bij de jaarlijkse bijeenkomst van Leo-Net. Wat een feest was dat. Topstad, geweldige professionals en een uitstekende organisatie. Wie zegt dat Zuid-Europeanen wat ‘losser’ zijn in hun evenementenorganisatie (wat ik paar keer hoorde de afgelopen weken in aanloop naar het event) moet ik toch tegenspreken.
We gaan het hebben over hoe initiatieven zoals Stagepact inspelen op de behoeften van zowel studenten als leerbedrijven. We verkennen de wereld van AI in de arbeidsmarkt, de onmisbare rol van onze praktijkopleiders, generaties en paarse eekhoorns. Kortom, een boordevol nummer dat je niet wilt missen! Let’s dive in!
Veel stagiairs gewenst!
Maarten Brand
Deel deze nieuwsbrief in jouw netwerk👇🕺🏽
Onze partner: Stichting ELBHO
Wil je werk maken van de werving en begeleiding van studenten in het hoger onderwijs? Dan is ELBHO jouw startpunt! Begin de audit om jezelf objectief te beoordelen als sterk stagebedrijf hier.
Wat zeggen Werf Slimmers?
Maar liefst 50% van de respondenten vindt de huidige structuur te gefragmenteerd en pleit voor een overzichtelijker systeem. Nog eens 25% ziet weliswaar ruimte voor verbetering, maar is niet volledig overtuigd van de noodzaak tot radicale veranderingen. Interessant is dat niemand de bestaande structuur perfect vindt; een teken dat er breed gedragen behoefte is aan herziening. Daarnaast toont een kwart van de respondenten zich onbeslist, wat suggereert dat niet iedereen even goed ingevoerd is in de materie. Deze uitslag biedt een duidelijke boodschap: het is nodig om te streven naar een systeem dat beter aansluit bij de behoeften van studenten en leerbedrijven dan het huidige. Dat gebeurd continue gelukkig, zie je ook bij de bewakers van de kwalificatiestructuur; SBB.
VNO NCW en MKB-Nederland hebben site over stagepact:
VNO-NCW en mkb-Nederland hebben een mooie site gemaakt over het stagepact en waarom stages zo belangrijk zijn. Het is natuurlijk vooral een mooie etalage; een grote linkdatabase naar externe sites (denk SBB bijvoorbeeld) maar er staan leuke verhalen op van betrokken mensen die weten hoe je jong talent de kans geeft om kennis te maken met een beroep, branche of bedrijf.
En weet je wat zo opvallend is: Het gaat nergens als eerste over de inhoud. Het is niet jouw werkervaring als begeleider maar de ervaring van de student die een stage maakt of breekt.
Interviews met sectorwinnaars beste Leerbedrijf SBB
Over die succesfactoren van een goed leerbedrijf ook deze week een online magazine van SBB. Leuk gedaan, en ook hier opvallend dat het vrijwel nergens over de inhoud gaat. Of je nu in een kringloopwinkel stageloopt, een PI of een binnenspeeltuin; het gaat altijd om de vraag wat een student ervaart. Om de zachte randvoorwaarden.
Het belang van de praktijkopleider
Over die begeleiding stelden Marlies de Vos en Lieke Ceelen een nieuw overzicht samen ( onderzoekers van het lectoraat Beroepsonderwijs aan de Hogeschool Utrecht) Het stuk, gepubliceerd op Onderwijskennis.nl, benadrukt de onlosmakelijke verwevenheid van begeleiding en beoordeling in de beroepspraktijkvorming. Een bekende conclusie is dat praktijkopleiders voortdurend hun begeleidingsstrategieën moeten aanpassen aan de behoeften van de student, wat leidt tot een gepersonaliseerd leertraject en continu evaluatieproces. Geen one-size-fits-all ‘my way or the highway’ aanpak dus, maar altijd vanuit de student denken. Dat is niet zo eenvoudig, wat de vraag opnieuw opwerpt: moeten we niet naar een serieuze, verplichte opleiding voor praktijkbegeleiders.
De AI werknemer is hier.
In hun artikel ‘The AI Workforce is Here: The Rise of a New Labor Market’, gepubliceerd in april 2024, onderzoeken Pete Flint (oprichter, San Fransisco startup type, dus even uitkijken altijd 😬)en Anna Piñol de integratie van de arbeidsmarkt en softwaretechnologieën, waarbij traditionele SaaS-oplossingen transformeren naar geautomatiseerde AI-gedreven werkprocessen. Ze stellen dat hoewel bepaalde banen zullen verdwijnen door deze integratie, er tevens een groeiende vraag naar nieuwe arbeidsvormen en de noodzaak voor hertraining van werknemers ontstaat, wat potentieel leidt tot meer banen. Hoewel dit perspectief optimistisch kan lijken—typisch voor techinvesteerders—benadrukt het belangrijke punten: AI zal bestaande banen en beroepen drastisch veranderen, maar biedt ook nieuwe mogelijkheden. Dergelijke inzichten zijn cruciaal om ons scherp te houden bij het voorbereiden van studenten op de arbeidsmarkt, vooral tijdens hun initiële werkervaringen zoals, ik noem maar iets: tijdens stages. Waar precies bereiden we hen op voor in een snel veranderende wereld?
En daarnaast: moeten we die snelle ontwikkeling en de analyse ervan overlaten aan deze mensen of zelf ook kritischer nadenken?
Studenten werven? Kop of munt doen.
Pijnlijk en toch leuk: Aline Lerner en Peter Bergman hebben ons wat smakelijke data voorgeschoteld uit hun recente onderzoek, dat onthult hoe recruiters nauwelijks beter zijn dan een kop-of-muntje bij het beoordelen van cv's. Gepubliceerd in mei 2024, toont deze studie aan dat recruiters, die gerespecteerde poortwachters van de arbeidsmarkt, slechts een kleine verbetering op puur toeval laten zien wanneer ze beslissen wie mogelijk een interview verdient.
De studie betrok bij 76 technische recruiters die cv's beoordeelden met een succesvoorspelling die het best beschreven kan worden als, nou ja: wild gokken. Ondanks het vernis van hun professionaliteit, wisten recruiters slechts 64% van de tijd overeen te komen over de vooruitzichten van kandidaten, terwijl hun nauwkeurigheid bij het voorspellen van daadwerkelijke baanprestaties hilarisch verkeerd was. Wanneer ze voorspelden dat een kandidaat vrijwel geen kans had om een technisch interview te halen, slaagde die kandidaat 47% van de tijd. En als ze bijna zeker waren van het succes van een kandidaat? 64% ervan slaagde.
Bovendien benadrukt het experiment—waar een recruiter gemiddeld maar liefst 31 seconden per cv de tijd neemt—een aanpak die je doet afvragen of recruiters niet eerder op zoek zijn naar het dichtstbijzijnde koffietent dan dat ze vaardigheden beoordelen. De meest gezochte eigenschappen, niet verrassend, waren eerdere posities bij top tech bedrijven en het behoren tot ondervertegenwoordigde minderheidsgroepen, wat een voorkeur voor merk boven inhoud onthult.
Wat kan het beter? Helaas: AI. Tijd voor een herwaardering van het beroep recruiter misschien? Of van het hele vak HR?
Josh Bersin: Ga anders kijken naar Talent Aquisition.
Over die verandering: Josh Bersin schreef weer een puik stuk waarin hij aangeeft dat we sowieso naar de rol van HR moeten kijken en niet meer naar talentontwikkeling in plaats van talent aquisition (werven) moeten kijken. Misschien is recruitment wel een gelopen race in de huidige markt en gaat het meer om het ontwikkelen van bestaand potentieel. Ook wel ‘quiet hiring’ genoemd.
Ook dat zou een geweldig pleidooi zijn voor het werken met stagiairs, of het inzetten van de stage als instrument voor talentontwikkeling. Stages zijn de ultieme vorm van quiet hiring.
Dit zijn de meest gezochte beroepen van Nederland.
Terwijl elektriciens jaarlijks overspoeld worden met baanaanbiedingen (gemiddeld 33 keer per jaar), ontvangen bibliotheekmedewerkers nauwelijks aandacht (gemiddeld 1,5 keer per jaar). Dit onderscheid tussen de meest en minst benaderde beroepen in Nederland toont aan dat technici en ICT'ers het meest gewild zijn, terwijl blue collar-beroepen en minder zichtbare sectoren achterblijven in de wervingsrace.
Dit fenomeen illustreert het belang van een gerichte benadering bij het aantrekken van stagiairs, vooral in sectoren die traditioneel minder aandacht krijgen liggen hier kansen om je als bedrijf te onderscheiden door actief talent te zoeken in deze ondervertegenwoordigde gebieden. Door zich te richten op minder benaderde opleidingen (denk eens aan niveau 2 mbo of een student uit het tweede jaar in plaats van die vierde jaars mbo 4 student waar de rest van Nederland achteraan rent), kunnen bedrijven niet alleen verborgen talenten ontdekken en opleiden maar ook diversiteit en innovatie binnen hun teams bevorderen. De mbo recruiter mag meer aandacht krijgen, want mbo recruitment is wel een vak apart.
Gen Z worstelt met eenzaamheid in Amsterdam.
In het Amsterdamse grootstedelijke sololandschap zoekt generatie Z naar echte verbinding. Blijkt een worsteling in een stad waar maar liefst 63% van de inwoners solo door het leven gaat. Gen Z’ers zijn opgegroeid in de schaduw van de coronapandemie en ervaren de uitdaging om echte sociale banden te smeden. Daar proberen mensen wat aan te doen, bijvoorbeeld met het initiatief ‘Walk en Talk’ in de Vondelpark. Als ik dit lees zie ik hoe belangrijk het is als je nadenkt over het werven van en werken met stagiairs. Het benadrukt het belang voor deze groep mensen van echte interactie en gemeenschapsvorming, vooral in een tijd waar zelfstandigheid overheerst maar de behoefte aan menselijk contact blijft bestaan. Bedrijven kunnen hierop inspelen door meer collaboratieve en gemeenschapsgerichte activiteiten te organiseren die verder gaan dan ‘slimme efficiënte online oplossingen’. Echt synchroon contact is belangrijker dan ooit in een asynchrone, online omgeving.
No pain no gain. Nieuwe blog OnderhoudNL
In een recente publicatie benadrukken ik Wilbert Teunissen de noodzaak om jongeren ruimte te geven voor zelfontdekking en groei, vrij van overmatige ouderlijke bescherming. Ze pleiten voor een leeromgeving waarin fouten maken en zelfstandigheid centraal staan. Deze aanpak is diametraal anders dan de 'curling ouders' die alle obstakels voor hun kinderen willen gladstrijken. We betogen dat echte leermomenten ontstaan wanneer jongeren de vrijheid krijgen om zelf problemen te ondervinden en op te lossen. Dit, bereidt hen beter voor op zowel persoonlijke als professionele uitdagingen in het leven. No pain, no gain.
Boektip!
Johnathan Haidt is een gezellige Amerikaanse auteur en ik heb bij een Portugees zwembad zijn boek ‘The Anxious Generation' verslonden (tot de helft, was er niet zo lang en ik heb first en foremost een gezin.) Wat een boek. Dik hout planken, maar echt een eye-opening werk over de schade die smartphones opleveren. Maar dan écht op een fundamenteel niveau.
Citaat: “We rewired childhood and created an epidemic of mental illness.
After more than a decade of stability or improvement, the mental health of adolescents plunged in the early 2010s. Rates of depression, anxiety, self-harm, and suicide rose sharply, more than doubling on many measures.”
Lees dit en je begrijpt Generatie Z een stuk beter. Is natuurlijk Nederland hier en niet Amerika maar ik herken veel.
Ambassadeur bij Purple Squirl Effect
Bij Purple Squirrel Effect maken ze vacatureteksten visueel. Dat vind ik tof, zeker als het gaat om het bereiken van jonge mensen met jouw vacatureaanbod. Daarom ben ik op uitnodiging van Mitch, de bedenker van dit idee van ‘fanpages’. Niet ter vervanging maar als een booster van jouw bestaande teksten. Een soort ‘Vanish Oxy Action’ .
Geen aandelen, onbezoldigd (even full disclosure) maar gewoon omdat het idee goed is.
Dat was m!
Deze week vooral veel belafspraken staan. Een deel van Nederland is met meivakantie, dat is te merken. Vanaf volgende week gaan we weer op tournee door het land. Denk aan lezingen, podcastopnames, trainingen met mbo studenten vanuit Censes.
Voor nu laat ik je graag achter met een leuke set van Benny Sings. Ik weet nog dat ik met een vriend naar cafe de Heren van Amstel ging op t Rembrandtplein ergens in 2002 of 2003 (woonde ik in de buurt toentertijd) omdat die vriend tipte ‘dat er een vage gast wel vage toffe muziek maakt een een showcase doet’. Vond ik een aanmoediging. Die vage gast is nogal bekend geworden, maar blijkbaar niet echt in Nederland. De man zijn bekendste liedje heeft 500 miljoen!!! streams op Spotify en 3,25 miljoen maandelijkse luisteraars op spotify. Dat is veel. Ken je hem niet? Nodig!