Werf Slim; werf studenten #200 🎉
Geld, Rumineren en Robert Dijkgraaf.
Hartelijk maandag!
Mijlpaaltje: dit is de tweehonderdste editie van Werf Slim. Toch een beetje jubileum.
Iedere zondag maak ik met plezier een nieuwe editie, dus ook nr 300 is er wat mij betreft gewoon. Uitgaande van pak ‘em beet 46 edities per jaar is deze er dus ergens in de eerste helft van 2026.
Lange termijn plannen maar nog altijd geweldig om te doen.
En los van mijn eigen plezier en interesse is het met de stijgende lijn qua feedback en aantallen lezers is dit echt de moeite waard. Bedankt iedereen voor de wekelijkse feedback, voor het delen en ook gewoon bedankt dat ik iedere maandag in jouw mailbox mag opduiken!
Bijvoorbeeld: Hans Saris van UWV bedankt voor de tip over Postiljon hotels!
De arbeidsmarkt lijkt een beetje af te koelen, maar op de langere termijn blijft het billenknijper voor werkgevers. Hoe ga je daarmee om? Hoe zorg je dat talent binnenkomt, binnenblijft? Geld is een thema, zo blijkt. En hoe praat je met jongeren over hun werk? Hoe ontsla je ze? En praten Gen Z’ers elkaar een depressie in? Daarover lees je deze week meer in Werf Slim.
Deel deze in je netwerk! Hoe meer mensen wij bereiken hoe beter!
Onze partner: Stichting ELBHO
Deze editie is mogelijk gemaakt door Stichting ELBHO.
Van die tweehonderd (200!) edities zijn er meer dan 150 mede mogelijk gemaakt door Stichting Erkend Leerbedrijf Hoger Onderwijs. Dit is dé stichting die zich druk maakt om de kwaliteit van stagebedrijven in het hbo en het wo. Ook een audit van Stichting ELBHO? Slim; je zorgt ervoor dat je jouw bedrijf onderscheid met een kwaliteitskeurmerk waarmee je laat zien dat jouw bedrijf stages serieus neemt. En dat is geen overbodige luxe op de huidige arbeidsmarkt. Aangesloten opleidingen (van hogescholen en universiteiten) krijgen bovendien direct een notificatie zodra een stagebedrijf erkend wordt. Ook kunnen zij, indien gewenst, op de hoogte gehouden worden wanneer er nieuwe stagevacatures worden geplaatst bij jouw bedrijf.
Wat mij betreft blijven zij partner voor de volgende 200 edities. 🏆
Wat willen Werf Slimmers?
Afgelopen week deed ik een poll met wat ideeën om deze nieuwsbrief. Dank voor alle reacties.
Ik kreeg dik 80 reacties. Super! En er zijn twee dingen die eruit springen; een website met achtergrond en interviews met lezers. Dank! Daar heb ik veel aan. Omdat ik zelf dacht aan een audioversie is dit hét bewijs dat luisteren naar je lezers helpt. Working on it. Dank aan iedereen voor de reacties!
De komende weken ga ik onderzoeken hoe ik dit het beste kan aanpakken. Als iemand tips, ideeën of suggesties heeft over bijvoorbeeld een platform dan hoor ik het graag.
DEZE WEEK
Amsterdam lanceert grote campagne rondom werving mbo’ers in de techniek.
Amsterdam zet grote stappen om de enorme tekorten op de arbeidsmarkt in de techniek aan te pakken. Die tekorten zijn structureel en landelijk, zo bleek ook deze week weer. Meer trouwens ook hier. Bureau Woedend (geniale naam trouwens) ontwikkelde een hele toffe campagne op social met een abri campagne buiten om zoveel mogelijk impressies te genereren. Focus van de campagne? Geld. Want da’s waar het om gaat bij de jongste generatie, aldus de campagne bedenkers. Ik denk dat dit deels klopt (en je moet een haakje kiezen natuurlijk) maar ik denk dat we ook heel veel kunnen winnen met bedrijfsculturen, dus als de student is geworven Je komt weliswaar binnen voor het geld, maar je gaat er niet door weg. Dat gebeurd door minder positieve ervaringen tijdens het onderwijs en tijdens de stage.
Dus nu we meer instroom krijgen is het ook slim om die doorstroom tijdens de opleiding én naar de technische beroepen die om talent staan te springen omhoog te krikken.
Postiljon verhoogt stagevergoeding. En behoorlijk.
"Wij zien deze flinke verhoging van de stagevergoeding als een noodzakelijke blijk van waardering richting studenten, die een belangrijk onderdeel vormen van onze teams. We moeten niet alleen oprechte aandacht hebben voor onze gasten, maar ook voor (toekomstige) medewerkers - zonder hen kunnen wij onze beloftes aan gasten natuurlijk niet waarmaken. Daarbij helpt de verhoging ons terug te keren naar de kern: een stageperiode moet draaien om professionele en persoonlijke ontwikkeling. Dit komt in het geding naarmate studenten te veel onder druk staan. We hopen de financiële lasten met deze verhoging van de stagevergoeding iets te verlichten, zodat onze stagiairs zich kunnen focussen op hun toekomst."
Was getekend: Erik Ginjaar; directeur van Postiljon Hotels. Heb ik weinig aan toe te voegen. Postiljon snapt het. En ik hoop dat ze ook na die vergoeding investeren in de ervaring van studenten op de werkvloer. Want geld is pas echt waardevol als het vermenigvuldigd kan worden met ervaring. Zie ook mijn opmerking bij de campagne over mbo technici in Amsterdam.
Wat als je cookies wegdoet?
Nee, dit gaat niet over minder snoepen in januari, dit gaat over digitale cookies. We hebben ze allemaal. Ik heb ze ook op mijn website en ook dit platform (substack) heeft ze draaien. Maar waarom zou je dat nog doen? in een wereld die steeds privacy bewuster wordt, waar bedrijven als Apple cookies gaan dwarszitten en ook Google van plan is om cookies van anderen (‘third party cookies’) te gaan weren. Sentri heeft dat ook gedacht en de daad bij het woord gevoegd. Helemaal geen cookies meer. Kun je jezelf afvragen; waarom is dat relevant voor stages?
Voor werving is het een signaal dat je privacy serieus neemt. Voor een generatie studenten die een stuk bewuster zijn van het internet en alle serieuze risico’s met datalekken. Het heeft wel effect. Je hebt bijvoorbeeld minder volgopties voor kandidaten die jouw werken-bij site vinden. Je weet dus minder goed waar ze vandaan komen, hoe ze zich gedragen op de site enzovoorts. Wil je weten hoe Sentri dit aanpakte? Dan zou ik even lezen, vooral omdat ze ontdekten dat de beperkingen die zij zichzelf hiermee oplegden ook tot nieuwe inzichten leiden.
En als het toch allemaal al op de helling gaat in de toekomst, is het dan ook niet slim om een early adapter te zijn in plaats van iemand die nog tot het allerlaatste cookiekruimeltje blijft hangen..
Haal die 'M' uit Mbo.
Het beste online platform over recruitment en alles daar omheen; Werf& had de gelegenheid om (demissionair) minister Dijkgraaf te interviewen over de waardering van het mbo. Volgens mij kregen ze ‘m binnen met een superslim idee: Een award uitreiken.
Hij spreekt over de herwaardering van het beroepsonderwijs. Dat die ‘M’ best weg mag in het ‘mbo’. De praktijk speelt daarbij een essentieel rol; “Het is steeds minder helder wat iemand de komende 30 jaar nodig heeft om succesvol te zijn op de arbeidsmarkt. Juist in de beroepsopleidingen heb je dan ook regelmatige updates nodig, de ontwikkelingen gaan razendsnel. Onze eenheid zou daarom denk ik minder die opleiding moeten zijn, maar meer een combinatie van theorie en skills. Dat is waar we wat mij betreft ook naartoe gaan in de hele waaier van opleidingen”
Wat ik mis in het verhaal van Dijkgraaf is de stage. Dat woord komt geen enkele keer voor. En dat is een enorm deel van iedere beroepsopleiding. Daar mag wat mij betreft veel meer sturing op komen; bijvoorbeeld met meer aandacht, instrumentarium en misschien zelfs verplichte training van begeleiders. Maar dat is een hele andere discussie.
Poll van deze week
Live ontslaggesprek met GenZ’er.
Dat je als werkgever soms afscheid neemt van mensen is onvermijdelijk. Ook studenten vertrekken. Dan moet je dat goed aanpakken. Niet alleen omdat je een goede indruk achterlaat door een ontslag slim aan te pakken maar ook omdat het zomaar kan zijn dat iemand het ontslaggesprek opneemt. Zoals in deze video van een live ontslaggesprek. Of ik het ethisch ok vind dat iemand z’n gesprek opneemt is even niet het punt hier, het zegt waarschijnlijk wel iets over de relatie tussen de werknemer en de werkgever in dit geval. Wel geeft dit een mooi inkijkje in de manier waarop een jong iemand denkt over de manier waarop je als werkgever omgaat met elkaar. Mijn tip: Doe het nooit digitaal.
Videosolliciteren is de toekomst, ook in relatie tot stagediscriminatie.
Over video gesproken: Germain Statia is een man on a Mission. Ik heb de eer ‘m al een tijdje te kennen en volg zijn reis dus al wat jaren. Het is dan ook geweldig dat zijn platform ‘Hiretime’ deze week volop in de belangstelling staat. Het is bedacht om stagediscriminatie tegen te gaan via sollicitaties via video. Ik denk dat dit een mooi initiatief is omdat veel vooroordelen verdwijnen als je elkaar in de ogen kunt kijken. Dat het ook de andere kant op kan vallen las ik via deze directe kanttekening de volgende dag. Goed punt, al is het maar omdat zij terecht opmerkt dat de bewijslast bij de student blijft liggen terwijl het bedrijf de kandidaat is op de huidige markt.
En daar schreef ik ook reactie op. Als we bedrijven zichzelf laten voorstellen doet dat meer recht aan de verhoudingen. In ieder geval denk ik dat alles beter is dan een brief-met-cv voor studenten.
Door AI kan jouw sollicitatieproces van studenten in de prullenbak
En bruggetje naar de volgende: Als je dan solliciteert dan moet speelt AI een grote rol.
Dit stukje vat het mooi samen: “How students’use of ChatGPTwill make traditional selection processes redundant” Redundant is dus ‘overbodig’. Prachtstuk met heldere analyse waarom he sollicitatieproces zoals we het kennen in de prullenbak mag.
Must read voor iedereen die nadenkt over de rol van AI in recruitment.
Metaforen voor loopbanen
We hebben allemaal onze metaforen voor een loopbaan. ‘Als een raket’ ‘meedoen aan de rat race’ ‘de lange weg terug’als je tegenslag hebt ervaren, ‘een ontdekkingsreis’…. Je hebt er vast ook een paar. Nu is de arbeidsmarkt aan het veranderen. De vraag is dus of de metaforen die wij gebruiken om over loopbanen te spreken en te denken aansluit op de arbeidsmarkt. Het praten over een loopbaan als een zich continue ontwikkelend, veranderend, persoonlijk verhaal is lijkt passender dan een metafoor waarin de loopbaan een statische ‘a-naar-b’ reis is. Iemand die veel zekerheid zoekt heeft anderen metaforen dan iemand die heel veel avontuur zoekt bijvoorbeeld. Het verhaal van dezelfde persoon kan zich ook afhankelijk van de context wijzigen; in de kroeg praat je anders dan bij een loopbaancoach. En met een docent praat je anders dan met je ouders.
Nadenken over de vraag hoe we over werk praten met jong talent is daarom geen ‘taalspelletje’ dat ‘gewoon doen wat je leuk vindt’ in de weg staat. Het is een instrumentarium om de juiste mensen op de juiste plek te krijgen én te houden. Want naast het feit dat een student eigen metaforen heeft kun je zelf metaforen bedenken om studenten te sturen in hun overtuigingen en daarmee in hun gedrag.
Co-ruminatie als oorzaak voor jongeren depressie.
Vorige week deelde ik al een stuk over de invloed van sociale media op mentaal welzijn. Daar koppel ik deze week dit artikel uit de Volkskrant bij.
Het is één mogelijke verklaring waarom vooral meisjes gebukt gaan onder mentale klachten: meisjes zijn, meer dan jongens, geneigd tot ‘co-ruminatie’, ofwel: ‘het excessief bespreken van zorgen, problemen en negatieve emoties zoals angst, woede of somberheid’. Dat kan zorgen voor meer emotionele verbondenheid, maar het kan ook bijdragen aan mentale problemen.
Op school, op de voetbalclub, op sociale media, ‘overal spiegelen jongeren zich aan anderen’,‘De impliciete boodschap: je moet het fantastisch doen in al die leefwerelden. Lukt dat niet, dan is er maar één schuldige: jij.’
Sociale media verhogen die druk, vermoedt Popma. Vooral meisjes zijn er gevoelig voor. Dat is niet, zoals vaak wordt gedacht, omdat meisjes van nature onzeker zijn, zegt de hoogleraar. Het is vanwege de manier waarop ze van jongs af aan benaderd worden.We moeten bovendien ‘onze doorgeschoten cultuur van maakbaarheid’ aanpakken, zegt jeugdpsychiater Scheepers. ‘We hebben een beeld gecreëerd van de samenleving waarin alles perfect moet zijn en anders zoek je een professional die het moet fixen.’
Mooi stuk dat terecht de schuld van mentale problemen niet alleen bij sociale media bedrijven legt maar in een bredere culturele context plaatst.
Dat was ‘m
Dit was een stevige eerste week. Ik moet eerlijk bekennen dat ik lastig weer een ritme kan terugvinden met alle projecten die lopen. Het was dus behoorlijk chaotisch, maar dat hoort bij een ‘gele’ persoonlijkheid zoals ik. Komt goed 🤪.
Anyway. Komende week schrijf ik een column, ben ik op bezoek bij een paar bedrijven, geef ik een workshop aanstaande donderdag en ben ik bezig met het grote onderzoek dat Careerwise op poten zet. Zin an!
Laat ik jullie achter met een fijne stukjes over Gen Z. Deze video van een leraar die We Are The World laat zien is geweldig.
Hele fijne week gewenst
En heel veel stagiairs natuurlijk.
Ken je mensen die deze nieuwsbrief ook interessant vinden? Stuur ‘m dan vooral door! Hoe meer lezers hoe beter!