Werf Slim: Werf Studenten #252
Hoogopgeleid, Hoogwater, Hoog tijd⏰
Hartelijk maandag!
Mbo’ers onderbetaald, werkgevers wanhopig en hoogopgeleiden opgesloten in hun eigen bubbel – deze week draaide alles om de gevolgen van een scheve arbeidsmarkt. Wie doet het echte werk nog?
Karim Amghar waarschuwt in het FD dat de minachting voor mbo ons duur komt te staan. 30.000 minder mbo’ers over vijftien jaar, terwijl sectoren schreeuwen om vakmensen. Tegelijkertijd klagen werkgevers massaal over krapte, maar benutten ze de oplossing – stagiairs – nauwelijks.
Ondertussen trekt Sandra Barth de kar als praktijkopleider van het jaar en laat ze zien hoe het wél moet. En wil je je team snel kwijt? Dan heeft Matthijs Hamster een handig lijstje rampzalig leiderschap voor je.
En dan de grote vraag: zijn we écht zo verzuild, of is dat een luxeprobleem van mensen die te veel tijd hebben om daarover na te denken? Stem mee in de poll!
Vragen? Laat het weten! En stem op onze poll.
Veel leesplezier! 😊
En natuurlijk veel stagiairs gewenst.
Maarten
NUTZY: ONZE PAARSE PARTNER
Even tussen ons: Als je nog steeds denkt dat je jong talent vindt door met vacatures te strooien alsof het confetti is op een bruiloft van die vage bekende van de volleybalclub (en je zit niet eens op volleybal), dan heb ik nieuws voor je: het is 2025. Jongeren zitten niet te wachten op een “kans om te groeien” die eigenlijk betekent dat ze drie jaar mogen leren hoe de koffiemachine werkt. Ze willen impact. Gisteren nog.
En daar is Nutzy. Niet zo’n slaperig vacaturekerkhof waar iedereen halverwege afhaakt, maar een platform dat knalt. 🎯 Hier geen vage ‘mogelijkheden tot ontwikkeling’—nee, gewoon: DÍT is de baan, DÍT schuift het, en JA, je kunt erbij liggen met een kokosnoot op een strand. Of nee, het is een TL-hel, maar dan weet je dat tenminste meteen.
Jongeren prikken namelijk feilloos door HR-bullshit heen. Ze willen weten: wat krijg ik, hoe snel en moet ik daar een broek voor aan? Bedrijven die die vragen gewoon durven te beantwoorden, scoren. De rest blijft zitten met vacatureteksten die nog enthousiaster zijn over ‘een dynamische werkomgeving’ dan een makelaar over een ‘knusse studio’ van 14 vierkante meter.
En het mooiste? Nutzy laat jouw bedrijf eruitzien alsof het zo uit een fancy Netflix-docu over de coolste start-ups komt. Dus niet die oubollige vacaturebanken waar kandidaten na drie zinnen al een existentiële crisis krijgen. Dit is snelheid, aantrekkingskracht en employer branding zónder dat je marketingteam huilend onder een bureau kruipt.
Nutzy is je shortcut naar jong talent zonder dat oeverloze gezeik. Geen eindeloze CV-stapels die je ogen doen bloeden, geen mislukte ‘matchmakinggesprekken’ waar niemand blij van wordt. Gewoon: kandidaten die gáán en vacatures die gevuld zijn voordat je “vrijmibo” kunt zeggen. Dus trek je recruiter uit de slaapstand en gáán! 🚀
🌟Check Nutzy en maak vandaag nog een Fanpage aan!
DE POLL VAN VORIGE WEEK
86% van de stemmers vindt dat mbo’ers te weinig verdienen. De rest? Die is of in een coma, of heeft de poll gemist. Want letterlijk niemand heeft op ‘nee joh, niet nodig’ geklikt. En dan nog 14% die ‘anders’ stemt, waarschijnlijk met nuances als ‘maar het gaat ook om waardering’ of ‘ze zouden vooral betere doorgroeikansen moeten krijgen’. Ja joh, vast. Maar als je de huur niet kan betalen met ‘je bent heel waardevol’, dan is dat toch een beetje mager.
Want dat is natuurlijk het probleem: mbo’ers zijn onmisbaar in de zorg, techniek en bouw, maar hun loon is nog steeds ‘zoek het lekker uit’-niveau. We applaudisseren voor de zorg, we klagen dat er geen loodgieters meer zijn, en we staan huilend op het perron als er te weinig machinisten zijn. Maar als het op salaris aankomt? Dan wordt het ineens een ‘moeilijke discussie’.
En ja, natuurlijk is geld niet alles. Goede begeleiding, doorgroeimogelijkheden, respect – het hele HR-boekwerk erbij. Maar laten we eerlijk zijn: waardering zonder salarisverhoging is gewoon een goedkope smoes. Zeggen dat je om mbo’ers geeft zonder hun loon te verhogen is als een bos bloemen geven na een relatiebreuk – leuk gebaar, maar je hebt er geen reet aan.
Dus ja, de beloning van mbo kan en moet beter. En blijkbaar zijn we het daar allemaal over eens. Nu alleen nog iemand die er iets aan doet.
Applaus kun je niet pinnen. Of zoals ik vorige week al zei: Geen applaus maar saus.
Reacties welkom. Hoe kijken jullie hier tegenaan? 💻🌱🤔
DEZE WEEK
Minachting MBO komt ons duur te staan.
Mbo-docent Karim Amghar trekt in Het Financieele Dagblad aan de bel: de minachting voor mbo’ers zal ons duur komen te staan. Van lage lonen tot pure discriminatie, het mbo wordt nog steeds behandeld als het afvoerputje van de arbeidsmarkt. Zijn oproep? Mbo’ers belonen naar waarde en hun plek in de samenleving eindelijk serieus nemen.
Vorige week was Karim bij ons in de podcast Brandenjansen, binnenkort online. En waar is de man niet. Zijn boek staat ook torenhoog in de bestseller lijsten (nr 10 deze week in de top 60. Leuk allemaal maar nu wel actie.
Wie zorgt dat we überhaupt nog moeilijke rapporten kunnen schrijven, havermelk drinken of een elektrische bakfiets rijden?
30.000 minder mbo’ers over vijftien jaar. Dat is geen dipje, dat is een sloot vol ellende. DUO heeft het bevestigd, de MBO-Raad slaat alarm, en sectoren als bouw, zorg en techniek zitten al met de handen in het haar. Want zonder nieuwe instroom worden de wachtlijsten langer, de loodgieters schaarser en de elektriciens duurder dan een weekendje Disneyland.
Waarom lopen de cijfers terug? Minder geboortes, een hardnekkig imago-probleem, en (niet onbelangrijk) stageplekken vinden als mbo’er is soms moeilijker dan een fatsoenlijk broodje op het station. En dat helpt natuurlijk niet.
Wat nu? In Studio Vrijdag, het programma van de Utrechtse School voor Journalistiek waarin elke week de belangrijkste maatschappelijke thema’s onder de loep worden genomen, vertelt onafhankelijk adviseur voor het mbo Marc van der Meer (en auteur van een boek over mbo waar ik ook aan meeschrijf, trots op) waarom dit een serieus probleem is en (belangrijker nog) hoe we dit oplossen voordat we straks niet eens meer een stopcontact kunnen laten installeren voor onze elektrische bakfiets.
Krapte op de arbeidsmarkt neemt niet af. Integendeel.
Zes op de tien werkgevers hebben last van de krapte op de arbeidsmarkt. Zeg ik niet, dt zeggen ze zelf. En een derde heeft zelfs ‘veel last’.
Wat zijn de gevolgen? Nou, vacatures vullen is ineens moeilijk (88%), de werkdruk stijgt (68%), en personeel blijft niet vanzelf plakken (42%). Ook jammer: bijna de helft kan niet meer groeien, een derde moet opdrachten weigeren, en sommige bedrijven draaien de productie terug.
Maar goed, je kunt blijven klagen of je kunt slim inspelen op de realiteit. En daar komt stagebeleid om de hoek kijken. In een markt die krapper is dan een Ryanair-stoel op rij 30 (dat is krap, geloof mij), kun je maar beter zorgen dat je vroeg aan de juiste mensen trekt.
Een stageplek is niet alleen een extra paar handen, het is een live sollicitatieproces. Je leert een potentiële werknemer kennen voordat ze worden weggekaapt door de concurrent. Bovendien: stagiairs zijn gewillig, leergierig en ( niet onbelangrijk) nog niet verpest door de eindeloze meetings en beleidsnotities die de rest van het personeel lamleggen.
Dus, je kunt blijven roepen dat ‘niemand meer wil werken’. Of je maakt stages een serieuze prioriteit en bouwt aan je eigen talentpijplijn. Jouw move. Mijn specialiteit.
Mensen wegjagen? Handige tips.
Wil je als leidinggevende je jonge medewerkers binnen no-time de deur uit jagen? Dan heeft Matthijs Hamster van Careerwise hier een handig lijstje voor je. Uit onderzoek onder duizenden jongeren (van zijn club waar ik ook aan meewerkte) blijkt namelijk dat sommige leiderschapsstijlen meer energie slurpen dan een airfryer op turbo-stand.
Wat irriteert jonge medewerkers het meest? Nou, bijvoorbeeld:
🤦Onnodig vergaderen zonder duidelijke uitkomst (a.k.a. tijdverspilling deluxe)
🤦♀️Niet snappen waarom ze iets doen – want "daar hebben we het toch over gehad in die vergadering?"
🤦🏻♂️Een leidinggevende die alles zelf wil controleren en dus eigenlijk helemaal geen team nodig heeft
🙈Beslissingen van bovenaf zonder inspraak. Serieus genomen worden? Nee joh.
Klinkt herkenbaar? Dan is het tijd om je leiderschapsstijl onder de loep te nemen. Want ja, een goed salaris en pingpongtafel helpen, maar als je leiderschap ruk is, ben je ze alsnog kwijt.
Genomineerd als praktijkopleider van 2024: Sandra Barth
Als je op zoek bent naar een praktijkopleider die het wél snapt, dan ben je bij Sandra Barth aan het juiste adres. Geen stoffige stagemap of ‘zoek het zelf maar uit’-mentaliteit, maar een aanpak waarbij het talent van de student écht voorop staat. En ja, dat leverde haar terecht de titel Beste Praktijkopleider van 2024 in de sector Zakelijke Dienstverlening en Veiligheid op.
Wat maakt haar zo goed? Ze snapt dat leren meer is dan opdrachten afvinken. Bij Sandra draait het om sociale veiligheid, ontdekken waar je kracht ligt en – niet onbelangrijk – plezier maken. Want ja, je leert net zoveel van een goed gesprek tijdens een wandeling als van een cursus Excel.
En dan die persoonlijke touch. Iedereen doet ertoe, en dat laat ze merken. Of het nou gaat om studenten helpen hun weg te vinden, samen koken na een lange werkdag of een onverwachte karaokesessie: bij Sandra word je gezien en gewaardeerd.
Kortom: een stage bij Sandra Barth is niet zomaar een stage; het is de Champions League onder de leerplekken. Lees hier hoe ze dat flikt
Hoogopgeleiden zitten in hun bubbel. DAT is het probleem.
Hoogopgeleiden in Nederland hebben het prima voor elkaar: eigen scholen, eigen wijken, eigen media en vooral: eigen bubbels. We klitten samen als veganisten op een foodfestival en mijmeren over de grote thema’s des levens, terwijl de wachttijden voor een loodgieter inmiddels langer zijn dan de gemiddelde beleidsnota over ‘maatschappelijke veerkracht’.
Wat is er gebeurd? Simpel: we hebben een land gebouwd waar niemand meer iets kan, maar waar we eindeloos kunnen praten over hoe erg dat is. We hebben geen metselaars meer, maar wel projectmanagers bouwinnovatie. Geen verpleegkundigen, maar wél taskforces over ‘de toekomst van de zorg’. En als er een probleem is? Dan schrijven we een essay. Of beter nog: een essay over waarom dat eerste essay niet inclusief genoeg was.
Oplossingen? Eerder genoemde Karim Amghar gaf in zijn boek een briljant idee: in plaats van mbo’ers omhoog te trekken naar een of ander wazig ‘hoger niveau’ (lees: PowerPoint en Prikbordbeleid), laten we de hoogopgeleiden eens hun schoenen aantrekken. Niet een ‘maatschappelijke stage’ waar ze na twee dagen een inspirerende LinkedIn-post over kunnen schrijven, maar gewoon werken als schoonmaker, magazijnmedewerker of bouwvakker. Even voelen hoe het is om géén ‘strategisch beleid’ te maken, maar gewoon het werk te moeten dóén.
De grote filosoof Mike Tyson zei het al: "Everybody has a plan until they get punched in the face." Hoogopgeleiden hebben een masterplan voor sociale cohesie, tot ze zelf eens een weekje onder een nulurencontract zonder zekerheid werken.
En ja, als academicus zie ik de ironie ook dat ik hierover een essay schreef op mijn Engelstalige Substack (want natuurlijk), maar misschien is het simpelweg waarderen van mbo’ers wel het enige ventiel dat de druk uit deze opgeblazen kloof kan halen in deze tijd van ‘Elite overproduction’.
Nederland is een land waar iedereen ‘een visie op arbeid’ heeft, maar niemand meer weet hoe je een wasmachine installeert. En als we daar niets aan doen, dan veel plezier met je beleidsplan – op een wc die nooit meer gerepareerd wordt.
Lukt de link niet? Dan ben je geen lid van de Correspondent. En dat is sowieso stom. Wel is er een podcast. Die luister je hier.👇
POLL VAN DE WEEK
Zijn we in Nederland zo verzuild dat hoog- en praktisch opgeleiden elkaar amper nog tegenkomen? Eigen scholen, eigen media, eigen sportclubs – een nieuwe vorm van verzuiling, of gewoon overdreven analyse van mensen die te veel tijd hebben om hierover na te denken? Is de kloof echt zo groot, of voelt dat alleen zo als je in je eigen bubbel blijft hangen? Stem mee!
Dat was m.
Deze week terug uit Spanje, een paar leuke dingen op de rol. Een optreden doen bij Windesheim, meetings met iemand die met 3d vacatures werkt, de nieuwe burelen van pracht initiatief Stichting ELBHO bezoeken (nog niet gedaan), een call met een lead uit Litouwen (leuk!), edit van de podcast met Karim en meer.
Veel stagiairs gewenst.
En als je nog haakjes hebt voor mij om op in te haken. Let me know!
Volg, deel en blijf op de hoogte
👉 LinkedIn
👉 Website
👉Engelstalig blog
Deze nieuwsbrief wordt mede mogelijk gemaakt door NUTZY. Organisaties zoals Albron, Albert Heijn en Croonwolterdros gebruiken hun platform om jong talent op een nieuwe manier aan te trekken.